Groeien als mens gaat met horten en stoten, met crises en terugvallen. Soms ben je de draad kwijt, heb je geen idee meer waartoe je er bent, of waarom je ook weer een bepaalde richting was uitgegaan.
Als je een lineair idee hebt van groei, alsof het een rechte lijn of een mooie curve is in een grafiek, dan heb je een probleem. Voor je het weet zit je bij een psycholoog te onderzoeken wat je allemaal verkeerd doet.
Groeien als mens is groeien in volwassenheid. Steeds opnieuw raak je uitgegroeid, loop je tegen grenzen aan. Wat eerst een ruimte was om je in te ontplooien – als leerling, student, professional, ouder, partner – gaat op den duur knellen. Daar is niks mis mee. Sterker nog: het moet.
Voor elke nieuwe fase komt een crisis, leerde Anna Terruwe, en als de onvrede en het niet-weten culmineert, dan voelt het alsof je uit elkaar valt.
In zekere zin is dat ook zo: wie je dacht te zijn valt uit elkaar. Dat kan niet anders, wil er iets nieuws ontstaan: een nieuwe ruimte om te ontplooien wat je allemaal in je draagt. Wat wij elkaar kunnen geven is bevestiging: je bent goed zoals je bent, ook in je verwarring: er komen andere tijden.
Je bent aan het groeien.
*
Volgende keer: Ontkennen
Volg ons via Twitter of Facebook, of kom snel hier weerom.
