Op twee gebieden ontstaan er vaak problemen bij frustratieneurotici, schreef psychiater Anna Terruwe. Mensen die onvoldoende bevestigd zijn hebben vaak problemen met seksualiteit en met religie.
Dit is een pikant onderdeel in de biografie van Terruwe. In de jaren 1950 raakte ze in opspraak omdat ze – als vrouwelijke psychiater, een zeldzaamheid in die tijd – priesters behandelde. Er werd verteld dat ze hen aanmoedigde te masturberen, om in contact te komen met hun vaak nauwelijks ontwikkelde seksuele gevoelens.
Terruwe, die een zeer vroom katholiek was, werd later volledig gerehabiliteerd. Maar ze had een teer punt aangeraakt in een samenleving waarin korte tijd later de seksuele revolutie losbarstte. Wat lang verborgen was geweest, mocht opeens gezien en gedeeld worden. Het leidde tot grote maatschappelijke commotie en vergaande sociale veranderingen.
Seksualiteit kan iets zijn om zelf genot en bevestiging aan te ontlenen. Dan is er in de termen van Terruwe sprake van zelfbevestiging, dat uiteindelijk geen echt geluk brengt. In wezen is seksualiteit – binnen het traditionele huwelijk, dat was voor haar vanzelfsprekend – een manier om werkelijk verbinding te maken met een ander mens. Liefde, zei ze, dat is: volledig jezelf zijn en volledig één met een ander.
Seksualiteit is een manier om te groeien als mens, in die balans van verbonden zijn, jezelf delen én van jezelf blijven.
*
Bij de afbeelding: als een van de redenen van het schandaal van seksueel misbruik van jonge mensen in de kerk wordt wel de infantiele seksuele ontwikkeling van de daders genoemd.
Volgende keer deel 2, uit de bevestigingsleer van Anna Terruwe.
Volg ons via Twitter of Facebook, of kom snel hier weerom.
